Қорқордың тарихы

Қорқор – су сүзгісі бар және иілгіш түтігі бар мүштік, араб елінде және кейбір мұсылман елдерінің дәстүрлі әдетіне айналған. Қорқорға арнайы темекі пайдаланады (әдетте хош иістендірілген), ал су орнына салқындатқыш ретінде әр түрлі алкогольсіз немесе алкогольді сусындарды қосады. Соңғы кездерде аталған қоспаға түрлі жеміс-жидектерді қосатын болған.

Қорқор ежелден Кристофер Колумб Ескі қалаға алғаш темекі әкелгенге дейін танымал болған. Тұңғыш рет «наргиле» туралы бес ғасырдан астам бұрын Үндістанда айтыла бастаған. Сол кезеңдерде үндістер кокос пальмасының жемісінен «нарджил» деп аталатын іші бос сыйымды ыдыс тәріздіні жасаған, сосын онымен шегетін паста – түрлі шөптер мен нашаны шеккен. Ақырында, адамдар осы тәсілмен наша шеккендіктен, бұл құралды «шиша» деп атап кеткен. Араб елдерінің кейбір өңірлерінде «шиша» атауы өзінің танымалдығын сақтаған және осы күнге дейін қолданылады.
Тұстастар білетіндей, қорқор өзінің түпкілікті сыртқы түрін 16 ғасырда шыны өндірісіндегі шудың кезінде Түркиядан алған. Қорқор «эволюциясын» түріктер шыны колбаға көмірге арналған қыш ыдыс пен алынбалы-салынбалы ұштық қосып жетілдірген.